Udało mi się skończyć kolejny SAL. Mowa o SALu „Kwiaty Przez Cały Rok” zorganizowany przez Kasię z bloga Krzyżykowe szaleństwo.
Do wyhaftowania zostały mi dwa kwiatki – listopadowy i grudniowy. W listopadzie niestety nie wyrobiłam się w terminie, swojego kwiatuszka nie mogłam więc podlinkować. za to pochwalę się nim teraz:

Co to za kwiatuszek? Stawiam że to Aster, ale czy ja wiem? O ile szybko się go haftowało to kontury były koszmarem. Ale na szczęście mam to już za sobą. Zmieniłam tylko jedną literkę w napisie. Literka „V” na moim hafcie jest szeroka na 2 kratki, natomiast w oryginale ma szerokość 1 kratki. Mnie to jakoś nie pasowało podczas haftowania i zrobiłam po swojemu 😉
A teraz grudzień, tym razem w terminie:

Jeśli grudzień, to z pewnością jest to Jemioła 😉
I teraz pełny kalendarz, czyli wszystkie 12 kwiatów razem:

Tym samym SAL uważam za zakończony.
Mam jednak mały dylemacik… Otóż na oryginalnym obrazku w środku pomiędzy kwiatowymi kwadratami jest coś w rodzaju rozetki. Zastanawiam się nad tym czy ja wyhaftować czy nie…
Oryginał wygląda tak:

Zanim wsadzę w ramkę to jeszcze nad tym pomyślę 😉

Miałam jeszcze napisać, że wyniki z badania biopsji mojej tarczycy na szczęście nie wykazały żadnych niepokojących zmian. Cierpię „tylko” na niedoczynność tarczycy i właśnie jestem na „prochach”. Dostałam małe niebieskie tabletki (nie, to nie wiagra 😉 ) o nazwie THYRAX DUOTAB no i w lutym muszę zrobić badanie krwi i zgłosić się na wizytę kontrolną. Powiększonej części tarczycy na szczęście nie muszę operować, ale jeśli bardzo bym chciała, to mogę. Oczywiście za odpowiednią opłatą 😀

Anek73, Jadwiga Król – mój na ramkę to sobie trochę poczeka. Nawet nie mam pomysłu 😉
Szarlotka, Danusia, Promyk – dziękuję
Maggy Rdest – powiem szczerze, że najbardziej z tego obrazka podoba mi się jesień i jakoś tak najszybciej mi się ją haftowało. Przy zimie dużo musiałam pruć i nie wiem czy to pośpiech czy zwykłe gapiostwo
Agnieszka Wardzińska – ja od paru lat mieszkam w Holandii, którą z racji padającego bardzo często deszczu mój tata nazwał Krainą Deszczowców. Nie będzie przesady w tym, co powiem, ale jak zaczyna padać śnieg to Holendrzy cieszą się jak małe dzieci 😉
Malgorzata Zoltek – jak znajdziesz czas to i ty swoje skończysz.
Anja – tak, jestem ogromnie dumna. Obawiam się tylko ze w tutejszych sklepach nie znajdę ramki na wymiar i kolejny obrazek będzie czekał na podróż do PL…

Dziękuję za wszystkie komentarze. Pozdrawiam

Ja się pytam, gdzie ta ZIMA??? Kalendarzowa zaczęła się 21 grudnia, astronomiczna – 22 grudnia. Prawdziwa, ta biała i mroźna ZIMA coś w tym roku się spóźnia. Boże Narodzenie wygląda wręcz jak Wielkanoc – temperatury na plusie a zamiast śniegu i mrozu hula wiatr i pada deszcz. Taka wiosenno-jesienna pogoda. Na szczęście z przejaśnieniami.
Ja skończyłam swoją Zimę dopiero co, grubo spóźniona. Niestety tak mi się w tym roku ułożyło, że na kilka dni przed Wigilią miałam bardzo mało czasu na krzyżyki i obrazek na którego wyhaftowanie przeznaczyłam 2 dni, faktycznie haftowałam 5 dni…
Zaczęło się dnia 17 grudnia, kiedy mój mąż wreszcie znalazł pracę. Przez to (a może dzięki temu) ja w tym roku zostałam kompletnie sama ze wszystkimi przygotowaniami do świąt. Zawsze było tak, że mąż w jakimś stopniu mi pomagał, starsze dzieci też. W tym roku niestety nikt. Mąż właśnie zaczął pracę. Syn pomimo ferii świątecznych miał staż – począwszy od 21 grudnia aż do Wigilli w godzinach od 9.30 do 17.30 (w samą Wigilię do 14.00), a najstarsza córka wyprowadziła się już na początku grudnia i choć zapowiedziała że na Wigilii będzie u nas, to niestety nie mogłam liczyć na jej pomoc. Przyjechała ze swym chłopakiem na 15 minut przed planowaną kolacją…
Jak widać nie miałam tak naprawdę ani jednego dnia, by usiąść i spokojnie zrobić ten obrazek. A ile razu się pomyliłam i prułam to już nie wspomnę…
Ale już jest, skończyłam go, jestem niezmiernie szczęśliwa. Oto mała fotorelacja:
– 21.12 miałam tyle:

– 22.12 juz tyle:

– 25.12 tyle:

Niestety nie wyrobiłam się w terminie wyznaczonym przez realizatorkę SAL-u, ale mówi się trudno. Tak bywa. Za to dziś spokojnie mogę pochwalić się całością:

SAL „Cztery Pory Roku” uważam za zakończony 😉

Dziękuję Wam wszystkim za wspaniałe życzenia świąteczne. Oby i mnie i Wam się wszystkie spełniły.

Pozdrawiam

Wprawdzie termin ukończenia choineczki mija jutro, ale ja postanowiłam pozszywać moją choineczkę już dziś. Po pierwsze musiałam odpocząć od ślubnej pary a po drugie bałam się, że jutro mogę nie zdążyć, bo przy 3,5 letnim dziecku różnie bywa.
Teraz czas na małą sesję zdjęciową. Próbowałam pokazać jak zszywałam poszczególne części, ale niestety mój telefon (a raczej aparat fotograficzny w telefonie) pozostawia wiele do życzenia. Dlatego pokażę Wam tylko jedne zdjęcie – te które wyszło mi najlepiej:

Części każdej z gwiazdek zszywamy jak biscornu. Ja zawsze przed rozpoczęciem zszywania zaglądam na TEN tutorial. Obrazowo wszystko dokładnie wytłumaczone i sfotografowane. Polecam.
Przyznam się, że w połowie zszywania dużej gwiazdki przypomniało mi się, że warto czymś tę gwiazdkę ozdobić – coś w formie bombek. I musiałam się trochę namęczyć, by na rogach poprzyszywać koraliki.
Oto pierwsza, największa gwiazdka:

Przy drugiej już byłam mądrzejsza i koraliki poprzyszywałam PRZED rozpoczęciem zszywania.
Tutaj dwie gwiazdki –  duża i średnia:

Najmniejsza gwiazdka nie doczekała się niestety osobnej sesji zdjęciowej, bo musiałam szybko łączyć wszystko w całość. Inaczej córcia rozniosła by mi gwiazdeczki po całym domu. Nie było czasu na jakieś super zdjęcia. Zdążyłam zrobić tylko dwa, tak na szybko:

Niestety w chwili obecnej nie mogę obiecać zdjęć lepszej jakości. Wybaczcie.

Jeszcze raz dziękuję za Wasze komentarze. We wtorek 22 grudnia idę do lekarza to się dowiem co mi właściwie dolega.
A jutro wracam do metryczki, bo napisy muszę jakoś wkomponować….
Pozdrawiam

Jeśli chodzi o moje robótki to pani młoda ma już twarz i prawie całe włosy, ale zdjęcia będą w kolejnym poście;)

Dwoje bez głowy, czyli moja haftowana młoda para….

Dziś powinnam opublikować zdjęcia listopadowego kwiatka z SAL-u Kwiatowy Kalendarz. Powinnam, ale tego nie zrobię, ponieważ kwiatek jeszcze nie powstał, mam tylko wydrukowany schemat…
Priorytetem dla mnie była i jest ciągle pamiątka ślubna, która i owszem „idzie” do przodu, ale do końca wciąż jeszcze daleko… Mam nadzieję, że organizatorka SAL-u mi  to wybaczy…
Na dodatek w ciągu ostatniego tygodnia miałam zdecydowanie mniej czasu na haft, co nie znaczy że wcale nie haftowałam…
Najpierw musiałam zrezygnować z opieki przedszkolnej dla Olivii – powodem jest niestety brak pracy. Po co płacić za przedszkole jak rodzice są w domu… To znaczy, tak całkiem to nie zrezygnowaliśmy, bo mała ma opłacone przez gminę „zajęcia” językowe. To 10h tygodniowo, czyli w każdą środę i w każdy piątek będę ją zaprowadzać (a raczej zawozić) do przedszkola na 5h…
Potem pomagałam najstarszej latorośli (18 lat) w przeprowadzce do czegoś w rodzaju akademika.
Następnie trzeba było pomóc mężowi w odnowieniu pokoju córki, by mógł zamieszkać w nim syn. Przy okazji trzeba było pilnować małej, bo spacerowała po krętych schodach na górę i na dół. Raz do tatusia, raz do mamusi 😀
Na dwa dni (czwartek i piątek) poszłam do pracy, która (niestety) okazała się pracą niemal akordową, ponad moje możliwości fizyczne za (niestety) marne pieniądze i z perspektywą pracy zmianowej również w weekendy. Zrezygnowałam. Wolę weekendy spędzić w rodziną, nawet na sprzątaniu mieszkania 🙂
No i ostatnie – od czwartku Olivia marudzi, gorączkuje, kaszle i znów marudzi i znów gorączkuje….
Dziś byłyśmy u lekarza – zapalenie gardła. Dostała antybiotyk na 7 dni, a to oznacza, że jeszcze trochę pomarudzi…
Ach, zapomniałam jeszcze o jednym… mąż dziś zaczął odnawianie pokoju syna, by przygotować go dla Olivii. To znów wiąże się z koniecznością pilnowania małej bo ona bardzo lubi „pomagać” tatusiowi 😀

Dziś więc post nierobótkowy i niezdjęciowy. Postaram się następnym razem to nadrobić 😉

Moje kochane, ja bardzo wam dziękuję że wierzycie w moje możliwości hafciarskie. Powiem tak – faktycznie do 26 grudnia jest jeszcze sporo czasu i są dosyć spore szanse na wyhaftowanie tej pamiątki. No ale samo wyhaftowanie to jeszcze nie wszystko – pranie, prasowanie, oprawienie no i dostarczenie…
To ostatnie jest trochę problematyczne, bo my niestety ale na ślub nie pojedziemy. Dlaczego? Kwestia finansowa, niestety….

Pozdrawiam serdecznie

Mowa o pamiątce ślubnej… Wzór jest mało czytelny, a na dodatek różyczki są tak „spikselowane”, że niemal co kratka to inny kolor. Niemal za każdym razem gdy już wydawało mi się że kończyłam kwiatek okazywało się, że gdzieś coś pominęłam, że jeszcze jeden krzyżyk innego koloru…. Były takie momenty, że niemal chciało mi się płakać nad tym haftem….
Zanim zaczęłam haftować to zamówiłam brakujące muliny. Doszły po 3 dniach i wtedy okazało się, ze mam za mało jednego odcienia żółci. Nie chciałam zamawiać jednej mulinki więc postanowiłam wstrzymać się z zamawianiem.
Na zdjęciu widać „dziury”, gdzie zabraklo koloru.

Żeby jednak nie stać w miejscu, bo termin goni, to zaczęłam od innej strony – od dołu sukni panny młodej. Przy okazji zaczęłam też ten zwój papieru na którym miały być obrączki. I tu znowu pauza – zabrakło dwóch kolorów na suknię:

I tu mała ciekawostka – suknia panny młodej jest cieniowana. Niby biała, a jednak nie. Na jej kolor i cienie składają się dwa kolory – 762 i 3865, z czego jeden symbol to wyłącznie 3865 a drugi to połączenie po jednej nitce 762 i 3865:

Musicie mi wierzyć na słowo, bo na zdjęciu niewiele widać….
Kolory doszły, więc wzięłam sie za wypełnianie pustych plam. Zanim jednak zaczęłam haftować świecznik zabrakło kolejnych kolorów i znów musiałam zamówić…
Na dzień dzisiejszy obrazek wygląda tak:

Skończone 2 strony wzoru, z czterech. I już wiem, że nie wyrobię się z terminie jaki sobie wyznaczyłam, czyli do końca listopada. Nie zdążę, a jeszcze trzeba wyprać, wyprasować i oprawić. Nie zdążę… 😦
Na domiar złego przy zamawianiu popełniłam błąd i zamiast 745 zamówiłam 746 😦
Jeszcze zbliżenie na kwiatki:

Na różyczkę składa się kilka kolorów, w tym po 3 odcienie żółtego i fioletowego oraz wspomniane wyżej dwa kolory z sukni panny młodej…
I jeszcze świecznik oraz początek ramienia pana młodego:

Pozdrawiam wszystkich i dziękuję ze mnie odwiedzacie i komentujecie 🙂

Ten post jest spóźniony co najmniej o 4 dni… Jakoś nie mogłam zmobilizować się do zgrania i opisania zdjęć czy w ogóle do napisania posta.
Za to teraz jest czas na to, by pochwalić się hafciarskimi postępami.
W poprzednim poście pokazałam jaką pamiątkę ślubu wybrałam do wyhaftowania dla mojego brata. Wtedy już haft był zaczęty, ale brakowało mi kolorów i stanęłam w miejscu:

Kolory takie, że na białej kanwie niewiele widać, ale postęp był.
W oczekiwaniu na muliny postanowiłam dokończyć moją choineczkę, którą zaczęłam równo 1 listopada. Pierwsze dwa „piętra” haftowało się niemal błyskawicznie. Może dlatego, że gwiazdki były małe a wzory nieskomplikowane.
Po 2 dniach miałam tyle:

Dwa przody i jeden tył.
Tu już przecięte kwadraciki:

Po kolejnych dwóch dniach miałam już wszystkie elementy:

Przyznam się, że ostatnia gwiazdka dała mi trochę popalić. Dwa-trzy razy pomyliłam się we wzorze i musiałam pruć. Ale na szczęście to mnie nie zraziło i teraz mam piękną choineczkę w 6 pięknych częściach:

Na zszycie i wypełnienie musi trochę poczekać, bo SAL kończy się dopiero 15 grudnia, a ja mam inne priorytety 😉
Zdradzę wam, że muliny doszły i pamiątka ślubna w toku 🙂

Dziękuję za wszystkie pozostawione komentarze. Cieszę się, że i Wam podoba się ten wzór. Żałuję tylko, że jest on mało czytelny i muszę się sporo namęczyć by odcyfrować niektóre symbole. I nawet to, że jest kombinacja kolorów z symbolami też niewiele pomaga. Ale damy radę 😉

Pozdrawiam serdecznie